بخشی از وصیت نامه
شهیدِ شاعر
درویش حسین عظیمی
خدایا !
هرگز لباس جهاد از تن بر نمی کنم که لباس ذلت و خواری بپوشم.
خدایا !
بهای خود را گران می دانم و خود را حتی به تمام دنیا نخواهم فروخت و هرگز طرف معامله [ای] جز تو انتخاب نخواهم کرد.
خدایا !
هرچه شکست بی ارزش می شود ، اما اگر دل شکست در نزد تو ارزش پیدا می کند.
بار الها !
هرگز لذت جاویدان را با لذت زود گذر دنیا عوض نخواهم کرد.
معبودا !
من عاشق لقای تو هستم و هرگز لقای تو را با هیچ دیداری عوض نخواهم کرد.
خدایا !
آمده ام تا به شعارهای فراوان خود را محک شعور زنم و از ادعای ایمانم سنجش.
خدایا !
کمکم کن تا از امتحان به طور احسن بیرون آیم.
اهالی محترم و مردم حزب الله :
هرگز دل به دنیا نبرید و لقای خدا را فراموش نکنید: « إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ » (یونس / 7 ) كسانى كه اميد به ديدار ما ندارند و به زندگى دنيا دل خوش كرده و بدان اطمينان يافته اند و كسانى كه از آيات ما غافلند...
نام: درويش حسين
نام خانوادگی: عظيمی
تاريخ تولد: 1319
تاريخ شهادت: 09 / 12 / 1362
محل تولد: گندمان _ چهار محال و بختیاری
محل شهادت: جزيره مجنون